Als je verblijft bij project Het Levende Dorp in Dalfsen, kun je voor je dagelijkse wasbeurt kiezen uit drie opties: bij de pomp, in de Vecht, of onder een zelfgestookte douche aan een boom. Plassen doe je liefst in de bosjes (stikstof is goed voor bomen) of op het composttoilet in het gereedschapsschuurtje. Mijn eerste ‘off the grid’ avontuur vind ik geweldig!

Hoe beland ik bij Het Levende Dorp? Ik ken dit bijzondere project al een beetje sinds ik in juni het Living Village Festival bezocht, ook in Dalfsen. Via een ander festival in augustus, Roots of the Earth, kom ik Monique Falk op het spoor. Op beide plekken realiseerde ze samen met collega’s een voedselbos. Als ik haar website bekijk, treft haar eerlijke verhaal mij over de ommekeer die zij meemaakte in haar leven. Haar wil ik interviewen!

Het begin van een avontuur

Eigenlijk zijn mijn blog en boek Naar de Aarde één groot onderzoek om mijn weg te vinden naar een woonplek in de natuur. Een zoektocht naar het antwoord op de vraag: hoe maak ik een nieuwe start na twintig jaar wonen en werken in de stad? En lever ik tegelijkertijd een schrijvende bijdrage aan een groener bewustzijn? Daarom vind ik de reactie van Monique Falk op mijn verzoek zo leuk. Ze stelt voor om af te spreken in het off the grid recreatiebosje in Dalfsen. ‘De plek waar mijn eigen groene avontuur een enorme boost kreeg.’

Ik ben zo enthousiast over haar voorstel dat ik tot mijn eigen verbazing informeer: ‘Zou ik aansluitend een nachtje kunnen logeren?’ Geen probleem, zo blijkt. Bevriend collega en dorpeling Bouwie heeft vast nog wel een slaapplekje over. En inderdaad. ‘Mijn off the grid huisje is maar klein en de logeerkamer is bezet door een wwoofer, maar je bent zeker welkom. Ik leg er een matrasje bij in de woonkamer of je kunt op de kruipzolder’, aldus Bouwie. Deze organische manier van doen spreekt mij nu al aan.

Bouwen met bomen

En zo trek ik op een warme septemberdag richting Dalfsen. Het recreatiebosje bevindt zich bij een boerderij, een kilometer van het station. ‘Off the grid’ betekent dat drinkwater bij de boerderij getapt kan worden, pompwater en elektriciteit zijn inmiddels aangesloten. Bij aankomst zien we achter het groen de contouren van Bouwies houten huisje opdoemen. Een groepje mensen staat gezellig voor de deur te praten en al snel schuiven we aan voor een rijke en geïmproviseerde buitenlunch.

Het Levende Dorp maakt deel uit van The Greenman Project. Een bevlogen groep ecobouwers en creatievelingen creërt huizen met levende bomen als basis. Het ultieme doel: een eetbaar ecodorp. Bouwie draagt als oerboer en ontwerper van voedselbossen zijn expertise bij. Zijn recreatiehuisje en perceel blijken één groot levend laboratorium. Muren isoleert hij met een mengsel van kalk en hennep, waarna aanplant volgt met talloze hazelaars en tamme kastanjes. Door het laten vergroeien van boomstammen ontstaat een levende wand. Een tour door zijn tuin voert langs een bessenveld, in elkaar groeiende appel- en perenbomen, eetbare varens, dito Japans Groot hoefblad, een paddenstoelenkwekerij… En natuurlijk de buitendouche die mijn hart steelt.

Feeling alive

Op bezoek bij Het Levende Dorp voel ik me…levend. Het geeft mij een kick om te ontwaken op de plek waar ik doorgaans het liefste wil zijn: het bos. Ik geniet van het ritme van samen koken en buiten eten bij de vuurplaats. Drie vrouw sterk steken we vandaag de handen in de aarde om mee te bouwen aan Bouwies project. Zo verpot ik tientallen walnoot zaailingen, ga ik de strijd aan met de vermaarde Japanse Duizendknoop en help ik plantenbakken naar beneden te halen van het zonnige dak. Fysiek buiten bezig zijn doet mijn bloed stromen, eindelijk uit mijn hoofd! Het samen leven doet mij ook goed: ik ervaar een anker en verbinding waar ik in mijn stadse solo bestaan soms naar snak. Iemand merkt op hoe ik spontaan begin te zingen.

Ook een ronde over het terrein doet mij stralen. De houten huisjes met hun kleurrijke en kunstige versieringen betoveren mij. De mensen begroeten mij met levendige ogen. Als ik stil houd bij een fantasierijk bouwsel, ontmoet ik een buiten spelend jongetje. Onbekommerd pottert hij rond op blote voetjes, een paar lekkere moddervegen in zijn gezicht. Samen hebben we pret om ‘Apie de Poes’ en ‘Theo de Poes’, die zich om ons heen krullen. Als ik zeg dat ik het koud krijg na mijn duik in de Vecht en een vestje ga halen, raapt hij een kleurig dekentje van de veranda. ‘Deze kan ik over je heen leggen.’ Ik voel me thuis in Het Levende Dorp.

Verzoek aan het Universum

Naarmate de middag vordert, bekruipt mij een zwaar gevoel. Bijna tijd om weer terug te gaan. Het contrast tussen hoe ik me in dit eco gemeenschapje en in de stad voel, is groot. In Amsterdam moet ik me vaak uit bed slepen. Trekt mijn middenrif samen omdat ik niet wil aarden. Voel ik me gevangen tussen steen en scherm. Maar wat bedrukt mij nou het meest? Dat ik me niet kan voorstellen dat het voor mij is weggelegd: wonen op zo’n plek waar ik mij in mijn element voel.

De oude overtuiging ‘er is geen plek voor mij’, steekt de kop op zodra ik mijn mogelijkheden verken. ‘Maar Laura, dat is toch grote flauwekul’, zegt een vriendin door de telefoon. En zo is het, het helpt als iemand mij daar af en toe aan herinnert.
Dus hier komt het, mijn verlanglijstje dat ik het Universum in slinger, met jullie lezers als getuigen!

Ik wil graag wonen…

• In een houten huisje in of bij een bos
• In de buurt van een station
• In een relaxte gemeenschap waar iedereen welkom is
• Met mensen die zich richten op persoonlijke groei, duurzaamheid en verbinding
• Waar ik de helft van de tijd buiten werk en de andere helft schrijf
• In de buurt van (zwem)water
• Met een stabiele verblijfsduur
• Betaalbare woonlasten
• En inclusief veel stilte

Binnen een maand of drie graag!
Omdat ik wil voelen dat ik leef en het beste van mezelf wil bijdragen.

Noot

Hoe sprookjesachtig ook, het is niet toegestaan om op een recreatiepark te wonen. Dat is de reden dat oprichter van Het Levende Dorp Bob Radstake met zijn gezin vertrokken is op een pelgrimstocht, op zoek naar grond voor zijn droomproject.

Meer weten

Lees mijn aankomende blog over Monique Falk en kijk op:

• The Greenman Project
• Het Levende Dorp
• Wwooff Nederland (World Wide Opportunities on Organic Farms)

Blog en boek Naar de Aarde

In 2019 verschijnt mijn boek Naar de Aarde. Tien Earthkeepers over het volgen van je roeping. Via de knop ‘Follow blog by email’ (rechtsboven in dit scherm) kun je hun inspirerende verhalen alvast volgen.