Waarin ik de wereld in trek met mijn boek. Mezelf driedubbel overwin. En van de weeromstuit besluit dat ik creatiekracht bezit.

‘Als jij iets wilt, dan lukt het ook hè’, stelt Vera vast met enige bewondering. Ik kijk haar verdwaasd aan. Dat is nou niet bepaald het beeld dat ik van mezelf heb. Als ik een paar maanden later en drie Naar de Aarde boekbelevingen verder terugrijd van het Triskal Festival, krijg ik een inval: ik ga dat beeld bijstellen!

Toen het zomer werd

Soms schrik ik van mijn eigen stappen. Heb jij dat ook wel eens? Als de maatregelen voorbij zijn, de zomer in aantocht is, hoor ik de roep om mijn boek opnieuw naar buiten te brengen. Ik slinger die wens via wat mails de wereld in en wacht af.

In maart houd ik voor het eerst weer een boekbeleving. In mei zet ik zelfs een hele dag op touw rond de kern van mijn boek: waar gaat jouw hart van zingen? Dat ontlokt aan deelnemer Vera de uitroep dat wat ik wil, ook echt gestalte krijgt. Zelf zie ik meer welke wensen ik níet van de grond krijg. En hoe ik bibber bij wat ik wel onderneem. Tijd om een andere bril op te zetten?

Ruimte innemen op een festival

Dan breekt de zomer aan en maak ik mijn festivaldebuut. Op het Triskal Festival van Hof van Moeder Aarde mag ik over mijn boek delen. Voor die gelegenheid organiseer ik een slaapplek achterop het terrein van jaarplekhouder Hester. Zo hoef ik niet op de drukke camping en in het festivalgedruis te kamperen. Mooi geregeld! Al slaat van tevoren de onzekerheid flink toe. Is mijn boekbeleving wel festivalwaardig? Zullen er wel mensen op afkomen? En leg ik niet teveel beslag op de ruimte van Hester?

Een warme community

Op het festival beland ik samen met Jan in een warm bad. We zijn het terrein nog niet op en al driemaal warm onthaald en geholpen. De ware community spirit waart hier rond! Ook het plekje van Hester is paradijselijk. Omzoomd door hoge bomen, een beekje en bruin gevlekte koeien als buren. Een merel zingt ongewoon luid en van dichtbij. Verder is het STIL.

Ik geniet van het natuurlijke buitenleven dat Hester hier leidt. Op de pallet veranda voor haar pipowagen verschijnt bij een maaltijd steevast een vrolijke picknick van potten pindakaas, Rinse appelstroop, afbakbrood en wildpluk melde. Daar komt nog bij het buiten plassen, buiten (af)wassen en zelfs buiten slapen… ‘Je zal hier maar wonen!’, roep ik meerdere malen bewonderend uit.

great turning

Ik doorsta de storm van onzekerheid van de laatste dagen en weken. Gelukkig maar, want het komt goed met de boekbeleving. Ik voel me vervuld, stralend en in mijn element. Er komen mensen bij, er gaan mensen weg. Met een klein groepje ontstaat er die magische verbinding, herkenning en bemoediging.

Het sluit ook zo mooi aan bij het Triskal thema op de slotavond. Op een open podium genieten we van onverwachte talenten die vrij gedeeld worden. We zingen over de Great Turning, waar we deze week zo voelbaar aan bijdroegen. In een ander lied zingen we elkaar een leven toe waar we ons hart en ziel in kwijt kunnen.

Travelling the road

Zuchtend verlaat ik deze droomweek en -plek. Vanuit de auto zie ik het rijke bomenlandschap van de Achterhoek en de Veluwe langzaam verdwijnen. Ik miesmuis over wat ik achterlaat en voel me steeds kleiner worden. Tot ik die andere bril probeer en opveer. Wacht even! Ik heb net een workshop op een festivalprogramma gecreëerd. Ik heb op een prachtig en uniek plekje geslapen, zonder festivalgedruis en mét een heel fijne verbinding. Ik heb dus creatiekracht!

Ik bèn nu al die reizende schrijver. ‘I am traveling the road, sharing my medicine’, zoals mijn idool Fia zingt. Dit besef maakt mij zoveel levendiger, krachtiger, vuriger. Ik leg dit gevoel voor de zekerheid op beeld vast, tussen de kampeerspullen voor mijn Amsterdamse voordeur. Zodat ik weet als ik in een lamlendige groef beland: deze kracht is er ook!

Welke ongeziene creatiekracht bezit jij?

‘Naar de Aarde’ over creatiekracht…

In Naar de Aarde zegt wormenhotelbouwer Rowin Snijder:

“Een vaag idee krijgt vorm door gewoon te beginnen : je krijgt hier een tip van iemand, of loopt daar tegen iets aan. Wanneer ik een idee heb van wat ik wil, “gooi ik het in de lucht” en wacht tot het ergens landt. Het Universum of hoe je dat ook wilt noemen, zet het dan in werking. Er komt vanzelf een mogelijkheid om het plan te op de een of andere manier te realiseren.”

Groene kadotip: Het boek Naar de Aarde is overal te bestellen

Tekst in opdracht

Benieuwd om meer te lezen over het leven van Hester in haar pipowagen? Bij Tekst in Opdracht vind je mijn interview met haar voor hetkanWEL.

Blog

Via de knop ‘Follow blog by email’ (rechtsboven in dit scherm) blijf je op de hoogte van nieuwe blogs.