Het is officieel. Op 8 maart geef ik een boekpresentatie in de boekenwinkel in Noordwijk waar ik zo’n beetje opgroeide. Een mooie ronde cirkel. Ben ik nu echt een schrijver?

Mijn geboorte vond plaats op een steenworp afstand van de enige boekenwinkel in ons dorp, Van der Meer. De achterdeur uit, langs het konijnenhok en over het hekje. Nog geen honderd stappen lopen en je stond in een boekenwalhalla. Een pijpenla met boeken waar je maar keek, opgestapeld tot aan het plafond. Mijn vader maakte deze gang naar Van der Meer elke dag, om weer naar buiten te komen met de krant of een stapeltje verse boekenwaar onder zijn arm. Zo raakte ook ik er kind aan huis.

Magie van mijn jeugd

Niet dat ik er veel boeken bekeek. Eerder hing ik er graag rond, de ouderwetse sfeer en geur opsnuivend. Het in en uit van klanten volgen, een praatje maken met meneer en mevrouw Van der Meer of vaste medewerkster Adri.
Op een dag vond ik een stukje pure chocola in zilverpapier. Het lag in de bocht van de trap naar hun woning boven de zaak. Blijkbaar steek je zo’n vondst als kind niet onder stoelen of banken. Vanaf dat moment lag er iedere zaterdag op miraculeuze wijze chocola op de trap. Twee stukjes, een voor mijn broertje, een voor mij.
Nog zoeter smaakt de herinnering aan die keren dat we de trap naar beneden mochten afdalen. In het spannende magazijn zonder daglicht bevond ik mij in een doolhof van boeken. In het midden lag de schat, het kantoor van meneer Van der Meer met de typemachine die mij aantrok.

Van hard writing naar gouden kans

Schrijver wilde ik nooit worden. Ik kon het misschien wel goed, maar vond het vooral hard werken. ‘Alle grote schrijvers hebben dat’, zei mijn vader ter aanmoediging. Your easy reading, is my hard writing. Toch rolde ik na mijn studie sociologie in banen waarin schrijven een hoofdrol speelde. Eerst als eindredacteur bij Sociologie Magazine, vervolgens als onderzoeker voor een website met herstelverhalen.

‘Slaap er nog maar een nachtje over’, werd mij beide keren geadviseerd bij het aanbieden van de functie. De arbeidsomstandigheden zouden niet makkelijk zijn, de financiële vergoeding bescheiden. Dat beloofde ik braaf, maar van binnen wist ik het gelijk. Dit is voor mij een droombaan, een gouden kans. Ik kon als schrijver aan de slag.

Drie jaar geleden liet ik per 1 maart mijn baan na tien jaar los, om mij volledig te richten op een bestaan als freelance tekstschrijver over de natuur. Ik wist er niet goed vorm aan te geven. Tot ik Fred tegenkwam die mij als uitgever de vraag stelde waarbij het licht aanging: ‘Waarom schrijf je geen boek?’ Dat is wat ik wilde!

Na de roes

Nu ik met het boek naar buiten treed, krijg ik steeds meer bevestiging als schrijver. Down to Earth magazine portretteert mij onder het mom ‘Schrijven voor de planeet’. Stichting Biblion koopt 27 exemplaren in voor verspreiding onder de Nederlandse bibliotheken. En aanstaande zondag treed ik dus op bij Boekhandel Van der Meer, in het kader van de Boekenweek ‘Rebellen en Dwarsdenkers’!

Toch vraag ik mij nu de roes van de lancering begint uit te werken, met regelmaat af: waartoe en waarheen? Begin januari staarde een lege agenda mij aan. Nieuwe boekbelevingen regelen lukte niet een-twee-drie, een uitweg uit de stad zag ik ook niet. Ik bevond mij vooral achter de computer. Was dit nou ‘Naar de Aarde’? Ik verzonk in diepe dalen van melancholie.

Tijdens mijn eigen verjaardagsetentje een maand later klampte ik mijn familie aan. Ik zag het pad niet meer. Hadden zij ter bemoediging een mooie wens in petto? Daar waren ze niet op bedacht natuurlijk. Ze keken naar de tafel, schonken elkaar nog maar eens bij. Jij nog wijn? Ik liet mijn inval al varen, toen mijn moeder plotseling zei: ‘Ga zo door.’ En: ‘Ik vind dat je heel veel krachtiger bent geworden.’ Mijn moeder uit zich doorgaans niet in superlatieven over haar eigen nest.

Gewoon doorgaan

Ergens weet ik dat ik op het goede pad zit. En dat het gaat om die reis in plaats van de bestemming. Maar ik zie zo graag een vergezicht, een kudde waar ik mij bij aan kan sluiten, een bedding. Dat houdt mij bij de Aarde.
Als je mij vraagt wat mijn droom is, teken ik mezelf als schrijver onder een palmboom. Ik stel mij een safaritent met oldskool typemachine voor in Afrika, zoals mijn voorbeelden Karen Blixen en Jane Goodall. Ik schrijf mijn volgende boek, werk als columnist voor krant en maandblad… Het lijkt mij zo groots, onbereikbaar. En een nieuw boek schrijven, daar kan ik toch niet van bestaan?

Ik weet het even niet. Wat schreef ik daar ook al weer over, in mijn eigen boek? Ik hoef het pad niet te zien, om het te gaan. ‘Die nieuwe woonplek en werkzaamheden worden vanzelf duidelijk.’ Durven vertrouwen. Dat er weer zo’n aha moment voorbij komt, waarop het licht aangaat en ik weer weet. DIT is het!

Agenda Naar de Aarde

Presentatie in Libris Boekhandel Van der Meer – 8 maart 15:00 – Noordwijk – vrije toegang

Boekbeleving Naar de Aarde – 19 maart 19:30 – Thuishaven, Zeewolde – donatie

Voordracht over een vogel bij expositie Bird Bath – 25 maart 17.00 – Lumen Travo Gallery, Amsterdam – vrije toegang

Workshop ‘Waar gaat jouw hart van zingen?’ – 28 maart, 10.00 -16:30 – samen met Eveline Beumkes – Centrum Leven in Aandacht, Amsterdam

Boek Naar de Aarde

Het is er! ‘Een fascinerend, openhartig en meeslepend boek (…). Het raakt aan essentiële diepere waarden.’ Verkrijgbaar via alle offline en online boekwinkels, zoals Boekenroute.

Blog Naar de Aarde

Via de knop ‘Follow blog by email’ (rechtsboven in dit scherm) blijf je op de hoogte.